Referentieverhaal van een cliënt die de lat voor zichzelf erg hoog legde
Ik had een leuke baan, een mooi gezin, een fijn huis en goede vrienden. Kortom, mijn leven dik op orde! Toch zat ik al een tijdje niet lekker in mijn vel. Ik merkte dat ik steeds meer op zag tegen de werkweek en vaker spanning ervaarde. Ik had moeite me te concentreren en voelde me gejaagd. Ik was de hele dag aan het rennen, maar voelde dat ik overal tekort schoot. Hoewel ik mezelf kende als een stabiel persoon, raakte ik steeds sneller geëmotioneerd en voelde ik me uit balans. Dit maakte me onzeker en kostte veel energie. Tegelijkertijd zag ik op Linked In vrouwen met glansrijke carrières. Zij hebben toch ook een gezin? Die moeten het nog veel drukker hebben. Waarom lukt hen dit wel en mij niet? Even schouders eronder en niet zeuren dacht ik. Maar deze strategie bleek niet te helpen. Mijn gevoel ging niet weg. Ik liep op mijn tenen op mijn werk, was thuis snel geïrriteerd en niet degene die ik wilde zijn. Ook merkte ik dat ik steeds bezig was het wat er allemaal nog moest en niet meer echt kon genieten. Ik sprak hierover met mijn partner, vrienden en familie. Dit luchtte steeds wel een beetje op, maar het gevoel ging niet weg. Bovendien wilde ik niet die negatieveling zijn en had ik het gevoel anderen lastig te vallen met mijn sores. Ik besloot contact op te nemen met een coach. Via google kwam ik bij Eva terecht en maakte een afspraak voor een oriëntatiegesprek.
Stap 1 Oriëntatiegesprek
In dit oriëntatiegesprek luisterde zij naar mijn verhaal en vertelde ik de reden waarom ik contact had gezocht. Ze vroeg mij naar mijn behoeften en verwachtingen van een coach en legde mij uit wat ze voor mij kon betekenen. Ik merkte dat ik blij was dat ik gebeld had. Het voelde goed even mijn verhaal kwijt te kunnen bij een onbekende en het gaf me hoop dat er nu eindelijk iets zou gaan veranderen. We maakten een afspraak voor een intakegesprek.
Stap 2 Intake
Voorafgaand aan ons gesprek stuurde Eva mij een intakeformulier toe. Hierin stonden vragen die ik voor ons gesprek alvast kon beantwoorden. Het was fijn om in alle rust even na te denken over mijn situatie en een aantal dingen op papier te zetten. Ik moest er af en toe wel even flink over nadenken, maar merkte dat het mij wel hielp om mijn gedachten te structureren. Dit intakeformulier stuurde ik enkele dagen voor ons gesprek naar Eva terug. Zo was zij alvast op de hoogte van mijn situatie en konden we hier in het intakegesprek op verdergaan. Op deze manier hoefde ik niet alles nog eens toe te lichten, maar konden we gelijk de diepte in. Eva kwam rustig en vriendelijk op mij over, ik voelde me snel vertrouwd en merkte dat het makkelijk was om mijn verhaal aan haar te vertellen. Door hierover samen in gesprek te zijn werd het mij duidelijk wat voor mij prioriteit had de komende tijd.
Stap 3 Coaching sessies
Eva stelde een traject van 6 sessies voor met tussenpozen van ongeveer 2 weken. Omdat ik nogal gespannen was en weinig tijd voor mezelf had gehad de laatste tijd combineerden we ons eerste gesprek met een wandeling in het bos. Ik had dit nog niet eerder gedaan, maar vond het een prettige ervaring. De buitenlucht, de omgeving en het bewegen gaf mij rust en zorgden ervoor dat ik helder kon denken en makkelijk kon praten. Door de vragen die Eva stelde kreeg ik steeds meer inzicht in mijn situatie en in mijn eigen gedrag en gevoel. Door het onder woorden te brengen kon ik er ineens van een afstand naar kijken. Dit was soms best confronterend, maar het luchtte ook op. Ik besefte dat ik de afgelopen jaren eigenlijk zo opgeslokt was door alles wat er in mijn leven gebeurde (gezin, baan, sociale leven) dat er weinig ruimte over was gebleven voor mijn eigen gevoelens, gedachten en behoeftes. Ook zag ik mezelf altijd als een extravert persoon die wel vaart bij “lekker druk zijn”, maar nu zag ik in dat dit zelfbeeld misschien wel niet helemaal klopte. Ik heb meer tijd voor mezelf nodig dan ik dacht en bleek toch minder stressbestendig dan ik mezelf altijd voorgehouden had.
In de sessies die hierop volgden hebben we verschillende dingen gedaan. We hebben gesprekken afgewisseld met oefeningen en reflectieopdrachten. Eva koos oefeningen die goed aansloten bij mijn situatie en waarmee ik in de praktijk op een laagdrempelige manier zelf aan de slag kon tussen onze sessies door.
Wat mij o.a. is bijgebleven is dat we met waarden aan de slag zijn gegaan. Dit is een manier waarop ik nog nooit naar mezelf had gekeken. Door me bewust te worden van mijn kernwaarden werd het ineens duidelijk waarom ik me de laatste tijd zo had gevoeld. Vanuit hier kon ik bewustere keuzes maken om deze waarden een belangrijkere plek in mijn leven te geven. Dit zit hem al in kleine dingen, zoals het nemen van een bewust moment voor mezelf na het opstaan. Al is het maar 5 minuten. Of op mijn werk aangeven dat ik ergens op terug kom in plaats van direct een reactie klaar moeten hebben. Ook had ik naar aanleiding hiervan een aantal vragen aan mijn ouders over vroeger. Een gesprek met hen hierover heeft mij weer dichter gebracht bij wie ik eigenlijk ben en heeft me steviger in mijn schoenen doen staan. Tussen de sessies door maakte ik steeds een reflectieverslag. Dit hielp mij om mijn gedachten te ordenen en zorgde ervoor dat ik echt moest nadenken wat ik nu precies over mezelf geleerd had. Ook kreeg ik na iedere sessie een huiswerkopdracht mee, waardoor ik in de tijd tussen de sessies door kon oefenen met hetgeen wij hadden besproken. Dit bespraken we dan weer in de daaropvolgende sessie.
Wat mij verder erg geholpen heeft is het inzicht dat mijn onrust vooral in mezelf zit. Het is niet de omgeving die zo veel van mij verwacht, maar ik verwacht vooral erg veel van mezelf. Samen met Eva heb ik, aan de hand van gesprekken en oefeningen, onderzocht waar deze veeleisende houding vandaan komt. Ik zie nu in dat deze houding mij op dit moment in mijn leven niet meer helpt, maar eerder in de weg zit. Hierdoor heb ik een bewuste keuze kunnen maken om wat milder voor mezelf te zijn en daarnaast vaker stil te staan bij de dingen die wel goed gaan in plaats van bij alles wat nog niet goed genoeg is.
Dit traject heeft mij sterker gemaakt. Ik kan dingen beter loslaten, omdat ik weet wat echt belangrijk voor me is. Ik kan liever voor mezelf zijn en op momenten bewuster voor mezelf kiezen. Ik merk dat ik meer rust ervaar, dat dit een positieve uitwerking heeft op mijn omgeving en dat ik weer meer kan genieten. Door de reflectieverslagen heb ik nu een mooi leerdocument voor mezelf, wat ik terug kan lezen.
Stap 4 follow-up gesprek
Na een maand belde Eva mij op om eens te kijken hoe het met mij ging. Ik was blij om aan te kunnen geven dat het goed gaat. Ik heb niet meer het gevoel dat ik me op glad ijs begeef en elk moment kan uitglijden. Nog steeds neemt de waan van de dag wel eens een loopje met me, maar ik ben veel bewuster geworden van deze signalen en beter in staat om naar mezelf te luisteren. Ook vertelde ik haar dat ik de keuze heb gemaakt om een dag minder te gaan werken, om wat meer rust in mijn weekplanning te hebben en meer tijd voor mezelf en mijn gezin te kunnen nemen. Op mijn werk merk ik dat ik dingen beter los kan laten en ook wat vaker nee durf te zeggen. Dit geeft rust en mijn collega’s reageren hier gelukkig goed op. Er zullen zich zeker nog lastige momenten voordoen, maar ik heb nu voldoende handvatten die ik kan inzetten om hier zelf weer uit te komen. Ook is het fijn te weten dat je het niet altijd alleen hoeft te doen.